«ΚΟΥΡΕΜΑ»: Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ.

Αφού επι δεκαετίες, όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις πάντα στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης (χρηματοδότηση επιχειρήσεων, εισφοροδιαφυγή, μαύρη και αδήλωτη εργασία, μερική απασχόληση), αλλά και μέσα από έναν απίστευτο «τζόγο» που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια με τα χρήματα των εργαζομένων (Χρηματιστήριο, Δομημένα Ομόλογα), λεηλάτησαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, έρχονται τώρα να διαπράξουν το απίστευτο τελειωτικό έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης, το οποίο ακούει στο όνομα «κούρεμα».

Κυβέρνηση και Ε.Ε. γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι ένα σύστημα πολλαπλών πόρων, στο οποίο συνεισφέρουν με δικά τους χρήματα οι εργαζόμενοι και αποτελεί περιουσιακό στοιχείο, όχι μόνο της σημερινής γενιάς αλλά και των μελλοντικών γενεών.
Οι εγκληματικές αποφάσεις της Ε.Ε. για το κούρεμα του δημοσίου χρέους, χωρίς την εξαίρεση των Ασφαλιστικών Ταμείων, θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στις συντάξεις του ελληνικού λαού.
Οι αρχιτέκτονες αυτών των πολιτικών, έχοντας απέναντί τους μια Κυβέρνηση «νεκρό σώμα» και ένα άθροισμα προθύμων κυβερνητικών αξιωματούχων, προχωρούν χωρίς πολλά – πολλά στις τελικές αποφάσεις που θα σημάνουν το οριστικό τέλος του ασφαλιστικού και των συντάξεων.
Ο λαλίστατος και υπερκινητικός Υπουργός Οικονομικών έσπευσε άμεσα να καθησυχάσει τους μεγαλοτραπεζίτες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, ώστε να μη θιχθούν αυτές από το κούρεμα.
Για το παρόν και το μέλλον όμως των ασφαλιστικών ταμείων τηρεί σιγή ιχθύος, αρεσκόμενος σε γενικόλογες τοποθετήσεις που μοιάζουν ως το πιο σύντομο ανέκδοτο, όταν ομιλεί περί δήθεν στήριξης των ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Έναν προϋπολογισμό, τον οποίον η Κυβέρνησή του, τον έχει κάνει ένα ελλειμματικό κουρελόχαρτο, λόγω της βαθιάς ύφεσης και της μη είσπραξης εσόδων και ασφαλιστικών εισφορών, ο οποίος δεν δίνει πια στα Ταμεία ούτε τους θεσμοθετημένους πόρους.
Η εξέλιξη αυτή συνιστά ουσιαστικά μια βίαια, αντιδημοκρατική δήμευση – υπεξαίρεση της περιουσίας των εργαζομένων που φθάνει στα όρια του ποινικά κολάσιμου αδικήματος.
Κλέβουν τα χρήματα μιας ζωής όλων των ασφαλισμένων, οδηγώντας τις συντάξεις σε ελεύθερη πτώση και τους συνταξιούχους σε μια φτώχεια και περιθωριοποίηση χωρίς προηγούμενο.
Αυτό το έγκλημα διαρκείας δεν μπορεί να περάσει. Και δεν θα περάσει.
Ο αγώνας των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και όλων όσων πλήττονται από αυτήν τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα των Μνημονίων, των δανείων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, πρέπει τώρα να συνεχιστεί με επιμονή, ένταση και διάρκεια, ώστε να τους ανατρέψουμε μια ώρα γρηγορότερα !