ΝΑ ΕΝΤΑΘΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση στη χθεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, με βάση τις ραγδαίες δραματικές εξελίξεις που διαμορφώνονται σε βάρος των εργαζομένων και των λαιϊκών στρωμάτων, ως αποτέλεσμα της συμφωνίας της μνημονιακής – δανειακής Κυβέρνησης της υποταγής, που οδηγεί στην άμεση κατάργηση του ατομικού και συλλογικού εργατικού δικαίου, επισήμανε τα εξής:
Η μαζική κινητοποίηση των εργαζομένων και όλων όσων πλήττονται από το Μνημόνιο με αποκορύφωμα τη 48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και τη ΠΑΛΛΑΙΚΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ στις 12 ΦΛΕΒΑΡΗ, δημιούργησε μέγιστο πολιτικό γεγονός, και ασκεί ασφυκτική πολιτική πίεση στην Κυβέρνηση των προθύμων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ που με παραλλαγές και υποκριτικές διαφοροποιήσεις, στηρίζει και υλοποιεί τη λογική των συνεχών αδιέξοδων Μνημονίων.
Το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας, όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες είναι σε πλέον αποσάρθρωση και νέες διαδικασίες αναδιάταξης των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι σε πλήρη εξέλιξη, γεγονός το οποίο τα συνδικάτα πρέπει να λάβουν υπόψη τους.
Η ψήφιση της νέας επώδυνης δανειακής σύμβασης και όλων των τελειωτικών εξοντωτικών για το λαό και τους εργαζόμενους μέτρων από τη Βουλή, δε δίνει λύση σε κανένα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, αντίθετα θα εντείνει ακόμα περισσότερο την ύφεση, τις απολύσεις, τη φτώχεια και την ανεργία και θα οδηγήσει τη χώρα σε καθεστώς κοινωνικού και οικονομικού αδιεξόδου.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει σοβαρή ευθύνη, καθώς με τη συμμετοχή της στον κοινωνικό διάλογο σπατάλησε συνειδητά ή όχι πολύτιμο χρόνο στην κρισιμότερη χρονική στιγμή και το χειρότερο κράτησε σε ακινησία και αδράνεια το συνδικαλιστικό κίνημα.
Με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πρότεινε στη ΓΣΕΕ:
1. Να εξασφαλιστεί και να κλιμακωθεί η συνέχεια των μεγάλων κινητοποιήσεων που έχουν προηγηθεί, κρατώντας σε κίνηση την παρέμβαση των εργαζομένων και του λαού, με την οργάνωση νέας συγκέντρωσης την Κυριακή στο Σύνταγμα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Να αποφασιστεί η πολιτική αποδοκιμασία και η κοινωνική και πολιτική απομόνωση όλων εκείνων που λειτούργησαν με τον πιο προβοκατόρικο τρόπο σε βάρος του μαζικού, εργατικού λαϊκού κινήματος(καταστροφές, λεηλασίες κ.α.).
2. Να επιχειρηθεί μια μεγάλη προσπάθεια ενημέρωσης όλων των εργαζομένων μέσω μιας μεγάλης ενημερωτικής καμπάνιας, και με την οργάνωση άμεσα περιφερειακών συσκέψεων σε όλη την Ελλάδα, τόσο για το περιεχόμενο και τις αλλαγές που προωθούνται από την ψήφιση του μνημονίου, όσο και για τούς τρόπους οργάνωσης των δικών μας αντιστάσεων στις νέες συνθήκες.
3. Προτείναμε, κάθε εργατικό κέντρο και κάθε ομοσπονδία να συγκαλέσει σύσκεψη των σωματείων μελών τους με θέμα την ενημέρωση και την εξειδίκευση θεμάτων για τον χώρο και τον τομέα που απευθύνεται.
4. Στο παραπάνω πλαίσιο είναι επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθεί μια συζήτηση στο εσωτερικό των συνδικάτων για τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και τις δραματικές επιπτώσεις της για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και παράλληλα χωρίς την παραμικρή εσωστρέφεια να αναπτύσσονται αγωνιστικές δράσεις και πρωτοβουλίες σε όλα τα μέτωπα και με στόχο το επιμέρους να εντάσσεται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό, που θα μας οδηγούν σε κινητοποιήσεις μεγάλης κλίμακας.
5. Στην κατεύθυνση αυτή, είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό παντού ότι μπορούμε να επιβάλλουμε μια άλλη πολιτική, και ότι η πολιτική των Μνημονίων δεν είναι μονόδρομος. Να επιμείνουμε, ότι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα δεν είναι οι εύκολες διαιρέσεις, αλλά μια ενωτική πολιτική ταξικών αγώνων με τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων. Το σημαντικότερο επίσης είναι να κατανοηθεί από όλους, ότι ο αγώνας που διεξάγεται είναι ένας σκληρός ταξικός αγώνας που πρέπει να συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά της μαζικότητας, της διάρκειας, της επιμονής και κλιμάκωσης. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να υπάρξει τώρα και χωρίς καθυστερήσεις μια θεαματική στροφή στον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και ένα νέο ποιοτικό άλμα στην προετοιμασία, την οργάνωση και την ανάπτυξη των αντιστάσεών μας.
6. Ακόμα πρέπει να συγκροτηθεί άμεσα ενιαίο συντονιστικό κέντρο σχεδιασμού και αποφάσεων σε εκείνους τους κρίσιμους τομείς, που το νέο μνημόνιο βάζει σε άμεση εφαρμογή όπως: ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών δεν πρέπει να διαχυθούν στα όρια ευθύνης κάθε επιχείρησης αλλά απαιτείται συλλογικός σχεδιασμός και απόφαση για άμεσες αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των δημοσίων επιχειρήσεων. Αντίστοιχο ενιαίο κέντρο (συντονιστικό) θα πρέπει να εξεταστεί και για τις κλαδικές συμβάσεις. Στις περιπτώσεις εκείνες που θα επιχειρηθεί κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων σε μια επιχείρηση με τη ψήφιση του μνημονίου, να υπάρξει πρόβλεψη για την κινητοποίηση όλων των κλαδικών οργανώσεων.
7. Επίσης, και με δεδομένο ότι βρισκόμαστε προ των πυλών να ζήσουμε μέσα στο 2012 μια οδυνηρή ανθρωπιστική κρίση, είναι απολύτως αναγκαίο τα συνδικάτα με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των εργαζομένων και του λαού, να αναπτύξουν εκτεταμένες δράσεις ΤΑΞΙΚΗΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και ΣΤΗΡΙΞΗΣ όλων όσων πλήττονται σφοδρά από την διόγκωση της ανεργίας, την αυξανόμενη φτώχεια, και το κίνδυνο της περιθωριοποίησης που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να ενεργοποιηθούν και οι γραμματείες της ΓΣΕΕ (Προστασία Καταναλωτή, Ανέργων κοκ) σε συνεργασία με τα Εργατικά Κέντρα, αναπτύσσοντας δράσεις και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.
8. Η υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και ιδιαίτερα αυτών της Υγείας και της Παιδείας, που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν, δεν πρέπει να γίνεται μόνο από τους εργαζομένους στους χώρους αυτούς, αλλά να γίνει κτήμα του συνόλου των συνδικάτων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
9. Να πραγματοποιηθεί με ευθύνη της ΓΣΕΕ, σύσκεψη των συνδικαλιστικών οργανώσεων με τους αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματικούς και επιστημονικούς φορείς εξετάζοντας τη δυνατότητα συντονισμού και κοινών πρωτοβουλιών. Στο βαθμό που θα υπάρξει τέτοια συμφωνία και προκειμένου να αποκτήσει διάρκεια και κυρίως αποτελεσματική δράση, θα ήταν σκόπιμο να δημιουργηθεί μια δομή χαλαρής δικτύωσης ανάμεσα σε όλους τους φορείς.
10. Να αποφασιστεί η απεργιακή συμμετοχή των ελληνικών συνδικάτων στις 29 Φλεβάρη, η οποία έχει προκηρυχθεί από την ΣΕΣ ημέρα δράσης για όλα τα συνδικάτα στην Ευρώπη. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι το κέντρο οργάνωσης αυτής της ημέρας. Να οργανωθούν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από τις πρεσβείες Πορτογαλίας, Ισπανίας κ.α.
11. Να συζητηθεί η διοργάνωση πανευρωπαϊκής συνάντησης των συνδικάτων μεταξύ των χωρών στη Νότια Ευρώπη.
12. Να οργανωθεί από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ συνέντευξη τύπου προς όλους τους ξένους ανταποκριτές.
13. Να υπάρχει απόφαση (προετοιμασία) για νέα γενική απεργιακή κινητοποίηση, σε περίπτωση που έρθουν προς νομοθετική ρύθμιση εργασιακά –συνταξιοδοτικά θέματα (εφαρμοστικός νόμος).
14. Να παρθούν τώρα και άμεσα πρωτοβουλίες των συνδικάτων και της ΓΣΕΕ, με τη μορφή μαζικών διαβημάτων, διαμαρτυριών, συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων, με αίτημα να εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από το κούρεμα των ομολόγων, να αποκρούσουμε τις νέες περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις. Να διεκδικήσουμε άμεσα μέτρα αναχρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος να αναδείξουμε την ανάγκη ανάκτησης ενός δημόσιου και αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος σε αντίθεση με το ιδιωτικό σύστημα που θεσμοθετεί ο νόμος Λοβέρδου.
15. Επαναφέρουμε την τοποθέτηση μας για την απόσυρση της απόφαση για την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας επιδιώκοντας την εμπλοκή φορέων σε κάθε πόλη αλλά και των ίδιων των δικαιούχων του έργου και των παροχών, που υποστηρίζουν οι δύο φορείς.
16. Ο αγώνας του συνδικαλιστικού κινήματος ΠΡΕΠΕΙ πλέον ΝΑ ΠΑΡΕΙ από όλους κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά αντιπαράθεσης και ρήξης με την Κυβέρνηση, καθώς είναι ολοφάνερο ότι η σημερινή Κυβέρνηση είναι προϊόν επιβολής της Τρόικας και των δανειστών, δεν αντιστοιχεί στην ελεύθερη βούληση του ελληνικού λαού, έχει καταστρατηγήσει τη λαϊκή κυριαρχία και είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με το σύνολο της κοινωνίας.
17. Τέλος, η ΓΣΕΕ και το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος θα πρέπει να προσανατολιστούν στην ανάγκη υπεράσπισης και διασφάλισης των συλλογικών ελευθεριών, των ατομικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων και της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης, που έχει τεθεί εδώ και καιρό σε καθεστώς παρανομίας.
Η αναδημοσίευση της ειδησεογραφίας από εφημερίδες, έντυπα και ηλεκτρονικές σελίδες γίνεται για την ενημέρωση των αναγνωστών και δε συνεπάγεται την υιοθέτηση των απόψεων που εκφράζονται από την Αυτόνομη Παρέμβαση Ρεθύμνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου